Έγραψαν για τον ΝΟΜΑΤΑΙΟ:
«Ο συγγραφέας έχει επίγνωση του τι σημαίνει, πώς γράφεται και πώς λειτουργεί η τέχνη. Ότι κατανοεί τις συμβάσεις της, ότι διερευνά τους τρόπους της και ότι είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τις δυνατότητές της. Έχουμε έτσι μπροστά μας κάτι περισσότερο από έναν προικισμένο παραμυθά που θυμάται τ’ αξέχαστα εφηβικά του χρόνια. Έχουμε μπροστά μας έναν υποψιασμένο γραφιά, έναν καλό γνώστη των μυστικών της συγγραφικής τεχνικής… Γλώσσα ευρηματική και λειτουργική, και συχνή προσφυγή στην απέριττη έκφραση της λαϊκής αφήγησης. Έτσι ο Κουνέλης αναδεικνύει την Ελλάδα του κοινοτικού πολιτισμού που τα χρόνια εκείνα αρχίζει να εξαφανίζεται. Διότι μέσα από την ιστορία του ανυπότακτου Θοδωρή, κάθε ενότητα του έργου θέτει μερικά απ’ τα κεντρικά ζητήματα της μεταδικτατορικής Ελλάδας. Την ερήμωση των χωριών και την εξαφάνιση των απλών, λαϊκών ανθρώπων, που όπως η γιαγιά του αφηγητή παραπέμπουν στις αξέχαστες παπαδιαμαντικές μορφές ή στον Παντελή Πρεβελάκη» Ελισσάβετ Κοτζιά, ΚΑθΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 7-4-2011
***
“Τέτοια αμεσότητα εδώ από τον νοματαίο Κουνέλη – σε χρόνο ανυποψίαστο, χρόνο ιστορικό και ενεστώτα. Το γλωσσικό ιδίωμα από την προπερασμένη γενιά, που ακούγεται ακόμα στο χωριό, το χρησιμοποιεί επιλεκτικά και με ιδιαίτερη ευελιξία ο συγγραφέας, κι αυτό συνδράμει με το παραπάνω τους διαλόγους και τους εσωτερικούς ή δραματικούς μονολόγους του βιβλίου. Η ένταξη τού προφορικού λόγου στον γραπτό και όχι το αντίθετο, όπως συμβαίνει τελευταία σε αρκετά αφηγήματα, δίνει στην υφή της αφήγησης μια πρόσθετη διάσταση. Εδώ, ακόμα και προφορικός, ο λόγος μπαίνει στ’ αφτιά σου από τα μάτια σου, φτάνει το βλέμμα σου να στρέφεται και προς τα μέσα. Με τον ίδιο τρόπο άλλωστε ακούγονται και οι περιγραφές χαρακτήρων, πραγμάτων και καταστάσεων στην αφήγηση του Θοδωρή, στις οποίες πότε πότε παρεισφρέουν στοιχεία και του προφορικού, ώστε να μη δημιουργούνται αγεφύρωτα χάσματα μεταξύ ιδιωμάτων. Κι ο αναγνώστης τ’ ακούει όλα αυτά με τα μάτια και του κόβεται η ανάσα…’’ Στρατής Χαβιαράς, BOOK PRESS Μάϊος 2011
«Ένα ολοκληρωμένο, σπινθηροβόλο, έξυπνο, νεανικό, αισθητικό, σε λογική έκταση και με συνολική χιουμοριστική και χαρισματική σε πολλές στιγμές ατμόσφαιρα, η οποία συνεπικουρείται από ένα ελαφρύ γλωσσικό βηματισμό και ένα ύφος που κυριολεκτικώς αφοπλίζει…» Χρίστος Παπαγεωργίου, περιοδικό ΔΙΑΒΑΖΩ. Τεύχος 517, Απρίλιος 2011
***
«Ο Κουνέλης εντάσσεται με το πρώτο κιόλας βιβλίο του σ’ ένα καθιερωμένο και πολλαπλά δοκιμασμένο συγγραφικό περιβάλλον. Και μια τέτοια όσμωση είναι σε θέση, φαντάζομαι, να μας υποσχεθεί πολλά για το μέλλον» Βαγγέλης Χατζηβασιλείου Critique Μάϊος 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου