Σώτος Αλεξίου, κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του με τίτλο "ΜΙΑ ΖΩΗ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ" από τις εκδόσεις Μετρονόμος

Sotos Alexiou

ΜΙΑ ΖΩΗ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ
Σώτος Αλεξίου
Κυκλοφόρησε 153 σελίδες, 11 διηγήματα 

Εκδόσεις Μετρονόμος, Αθήνα 2017
Υπάρχουν μέσα 4 σχέδια από τέσσερις ξεχωριστούς γλύπτες 

τους Γ. Κουτσουράδης. Μ. Παπαστεργίου. Κ. Ρόκος. Γ. Χουλιαράς.

~~~~~~~~~~

Η παρουσίαση του βιβλίου "Μια ζωή δυο φορές" το Σώτου Αλεξίου 

θα γίνει στο ΠΟΛΙΣ ΑΡΤ ΚΑΦΕ Στοά Βιβλίου Αθήνα, 

την Τετάρτη 22 Νοεμβρίου του 2017, στις 7,30 μ.μ.-

Για το νέο βιβλίο του Σώτου Αλεξίου θα μιλήσουν, η συγγραφέας Ιωάννα Καρατζαφέρη

 και ο Πάνος Αϊβαλής, εκδότης του περιοδικού Ύφος. 

Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσουν,

η Ρ. Κουρτέση ηθοποιός και ο Θανάσης Παπαθανασίου, σκηνοθέτης και η Ελένη Ροδά. 

Η ορχήστρα του Γιάννη Λεμπέση θα μας χαρίσει όμορφα τραγούδια γι' αυτή την βραδιά. 

Όσοι πιστοί προσέλθετε.....

~~~~~~~~~~

Δείτε περισσότερα στη δ/νση: 
https://literature-review-gr.blogspot.gr/2017/11/blog-post_21.html?spref=fb

"Προσέχετε θνητοί" της Άννα Μάντισον Δαμιανού

    ΠΟΙΗΣΗ    

    

            Προσέχετε θνητοί

τα πραττόμενα σας εν τη ιερή τη γη,
διότι αυτή είναι ο μάρτυρας 
που θα σας υπερασπιστεί
ή ο ένορκος που θα εναντιωθεί,
επί τον λόγον υμών
εις το δικαστήριον,
μπροστά εις τον δικαστή της ζωής.
Και για τις καλές σας πράξεις
Θα λάβετε την ελευθερίαν σας,
το θείο δώρο, αυτό το πολυπόθητο του ανθρώπου
που από την υπερηφάνεια και την ανυπακοή του,
το έχασε.
Τότε που ο Ίκαρος πληρίασε τον ήλιο
κι τα φτερά του ελύγισαν, κι έπεσε στο πέλαγος
κι από τότε η ψυχή του ανεμοδέρνεται,
στους ψυχρούς ανέμους και στα ατσαλένια κύματα,
του Ποσειδώνος αντρειωμένα.
Η γαία θα σας αφήσει να πετάξετε,
σαν τα πουλιά στον ουρανό,
θα σας ελευθερώσει απ' τα δεσμά που σας δένουν 
στη γη τούτη.
Κι όμως για τις κακές σας πράξεις θα τιμωρηθείτε.
Θα σας επιβάλει ο μέγας δικαστής το βαρύ δώρο,
θα γίνεται επίσης συμπάσχοντες του Άτλαντα,
αντιπρόσωποι του Εγκέλαδου,
που όταν αυτός ανακάθεται και σείεται η γη,
ο σεισμός προς τους ανθρώπους προειδοποίηση,
πως έχουν την ελπίδα ελεύθεροι να γίνουν.
Και η ψυχή σας θα κομματιάζεται και θα αργοπεθαίνει
δια την τότε, των άλλων ομοίων σας
δεν νοιαστήκατε,
την ελπίδα.
Προσέχετε θνητοί,
τι πράττετε εν τη ιερή τη γη
διότι τα δέντρα είναι οι οφθαλμοί της,
οι θάμνοι τα αυτιά της
και τα λουλούδια το στόμα της.

                                      Άννα Μάντισον Δαμιανού

___________
* Προδημοσίευση από την εφημερίδα "Αρκαδικό Βήμα" - αρ. φύλλου 287 // Αύγουστος 2017

Για την “Ευγενία” του Αντώνη Δ. Σκιαθά

ΠΟΙΗΣΗ

γράφει η Διώνη Δημητριάδου

"Ευγενία"  Ποίηση
του Αντώνη Δ. Σκιαθά
εκδόσεις Πικραμένος

Οι κώδικες του ποιητικού βίου

Ο ποιητικός λόγος με την ελλειπτικότητα, τη μεταφορικότητα, την υπαινικτικότητά του έχει τους δικούς του δρόμους προσέγγισης, ένα για κάθε αναγνώστη του, που λες ότι μόνο γι’ αυτόν μένει ανοιχτός. Πίσω από μια λέξη, μέσα σε ένα δισήμαντο στίχο, με την υποψία της ερμηνείας εισέρχεσαι στο ποίημα θαρρώντας πως βρήκες το πέρασμα για τα ενδότερα. Δεν έχει σημασία, ωστόσο, αν συναντήσεις τη σκέψη του ποιητή, κι αν ταυτιστείς με τη δική του αφορμή. Έτσι κι αλλιώς αυτή εξ αρχής «θνητή» ήταν και μοίρα της να πεθάνει μόλις πάρει μορφή το ποίημα, που ανήκει πλέον -με μια ιδιόμορφη σχέση ιδιοκτησίας ή ιδιοχρησίας- στον αναγνώστη του. Αυτές τις σκέψεις κάνω διαβάζοντας την «Ευγενία», την ποιητική κατάθεση του Αντώνη Σκιαθά μετά από την ηθελημένη σιωπή του, ίσως επιβεβλημένη έσωθεν από την ανάγκη επεξεργασίας εικόνων και παραστάσεων (σιώπησα και ασκήθηκα ως όφειλα εν οδοιπορία ποιήσεως), κατά πως πρέπει να κάνει ο κάθε ποιητής με το συσσωρευμένο μέσα του βιωματικό υλικό. Έτσι, σ’ αυτό το βιβλίο ο ποιητής είδε, άκουσε, πέταξε και κράτησε, και δίνει τώρα μια συνολική θεώρηση με τον -κρυπτικό αναπόφευκτα- ποιητικό λόγο. Εισέρχομαι, έτσι, με την αθωότητα της ανάγνωσης και ανακαλύπτω τα σημεία, τους κώδικες επικοινωνίας του ποιητή, με τη γνώση ότι το ποίημα είναι το ενδιάμεσο (με τη διαχρονικότητα να λειτουργεί υπέρ του) ανάμεσα στον δημιουργό και στον αναγνώστη του.

Στην προμετωπίδα η φράση του παιδιού:
Αυτό το ουράνιο τόξο
βγάζει αίμα

Θα μπορούσε να είναι η ποιητική φράση που ανοίγει το βιβλίο. Είναι όμως μια αθώα ματιά σε ένα ουράνιο τόξο που θυμίζει αιμάσσον σώμα. Και έτσι απρόσμενα πολύ ανοίγει η ποιητική κατάθεση του Αντώνη Σκιαθά. Με το βλέμμα του παιδιού να κοιτάζει προς το μέλλον, ο ποιητής κοιτάζει πίσω και αριθμεί προγόνους και γεννήτορες φθάνοντας στους κοντινούς στον χρόνο, συγγενείς και επιγόνους. Μια τακτοποίηση της ζωής, μια ανάγκη επανασύνδεσης με όσους και όσα (πρόσωπα, τόπους, πράγματα) οριοθετούν τη μοναδική ύπαρξη. Γιατί χωρίς αυτές τις συνδέσεις χάνεσαι. Θα γράψει ο ίδιος:

Η Τριλογία,
«Οι πρόγονοι στα ιερά του Μελάμποδα»
«Οι γεννήτορες στη νήσο των Σπετσών»
«Οι συγγενείς στα ιαματικά νερά της Αιδηψού»,

θα μπορούσε να έχει εκδοθεί σε τρεις αυτόνομες εκδόσεις.
Επέλεξα συνειδητά, όμως, να εκδοθεί με το γενικό τίτλο «Ευγενία», συμπληρωμένη με τα αναγκαία σχόλια και τις αντίστοιχες σελίδες ημερολογίου, υπηρετώντας με αυτόν τον τρόπο το όλον της «πυθαγόρειας» σιωπής και με τον τρόπο της πλατωνικής θέασης, τους κώδικες του ποιητικού βίου.

Την επαφή με όλα αυτά τα μνημονευόμενα εδώ ο ποιητής την επιτυγχάνει κινητοποιώντας τη μνήμη. Τη μνήμη την προσωπική και πλούσια σε βιώματα, αλλά και τη συλλογική μνήμη που λειτουργεί γενιά τη γενιά διαμορφώνοντας το βαρύ φορτίο του συνειδητού βίου.

[…]

Έφυγαν
την πρώτη εσπέρα του αιώνα,
ασίκηδες του μυστικού θιάσου της πατρίδας,
ο Δομίνικος Θεοτοκόπουλος,
ο Άρης Βελουχιώτης,
ο Γεώργιος Μπουζιάνης,
ο Νικόλαος Πλουμπίδης,
ο Έκτορας Κακναβάτος
και η μητέρα μου
Ράμπελα Στυλιανού
και τόσοι άλλοι όμορφοι Έλληνες
Ελλήνων γόνοι.

Και δεν είναι μόνον ο χρόνος που μετράει τις αποστάσεις από το σήμερα του ποιητή και χωρίζει τους παλαιότερους σε προγόνους και γεννήτορες αναμειγνύοντάς τους ταυτόχρονα με τους συγγενείς και επιγόνους. Είναι πιο πολύ η επίδραση στους τωρινούς, το βάθος του επηρεασμού, η αξία του ήθους που μεταδόθηκε στους επόμενους και διαμόρφωσε τη ζωή τους πάνω στα σωστά και τα λάθη.

[…]

Καθώς και τούτη
αλλά
και οι άλλες ζωές
προδομένες είναι
και θα είναι
στα ίδια πάθη μας.

Και όπως προχωρά η μνεία των προσώπων και χτίζεται σιγά μέσα στους στίχους το νόημα της συνέχειας, εκεί κάπου στο τρίτο κομμάτι (στους συγγενείς) θα ακουμπήσει ο ποιητής κι αυτό, που από μόνο του θα αρκούσε για να δείξει το αθέατο μα ισχυρό δέσιμο, το άφευκτο προφητικό που ρίχνει τη σκιά του πάνω στις γενιές:

Ποιος είναι ο νικητής
μου είπε η κόρη μου
καθώς σχημάτιζε καρπούς
στο σώμα της.
Ήθελε να γνωρίζει
ποιος είναι αυτός που κερδίζει
τις μάχες στις εύφορους εξόδους
των πρώτων
και των δεύτερων χρόνων της γέννας.

Ποιος δηλαδή
συνομιλεί με τη θεία βάσανο
του ατελούς θνητού;

Της είπα ότι μία είναι η μάχη
κι αυτή παντοτινά θα είναι
χαμένη και για μένα αλλά
και γι’ αυτήν.

Η διαφορά μεταξύ μας όμως
είναι ότι αυτή θα δει το νικητή
καθώς θα με κουρσεύει
σε αφύτευτο ελαιώνα.

Μας έχει προϊδεάσει από το αρχικό ποίημα Δραπέτης χρόνος για τους μοιρασμένους ρόλους αλλά και την κοινή μοίρα, για την αίσθηση του χρέους αλλά και για το ενδεχόμενο μιας ήττας:

[…]

με λέξεις, στίχους και σκέψεις,
ανοίξαμε τις εκκλησιές
και σώσαμε στα μανουάλια φως,

για τις μεγάλες νύχτες
και αυτού του θέρους,

για τις μεγάλες νύχτες
και αυτού του αφανισμού.

Των προγόνων.
Των γεννητόρων.
Των συγγενών.
Των επιγόνων.

Όσο για τον προφητικό χαρακτήρα που αναπόφευκτα παίρνει ο λόγος ο ποιητικός, όταν αναζητά μέσα στα χρονικά διαστήματα τα μοιραία συναπαντήματα, μας οδήγησε στο σκηνικό των ιερών του Μελάμποδα, κείνου του μακρινού που έδωσε τη θέρμη της διονυσιακής λατρείας, τον οίστρο και τη θεϊκή μανία, μήπως μπορέσουν οι θνητοί να ενωθούν -έστω για λίγο- με το αθέατο του κόσμου.

Ο ποιητής θα περιπλανηθεί ανάμεσα σε μνήμες προσωπικές αλλά και συλλογικές:

[…]
στο θέρος του Αυγούστου,
ο αντίλαλος του Αχέροντα
στο στέρνο
των Περσών
περιφρονεί τους ποιητές,
που έθεσαν τους όρους της ταφής
ανώνυμων και επώνυμων,
πριν φτάσουν στο στενό
π’ άγιασαν Λάκωνες
αρσενικοί και τυχεροί οπλίτες.

Και αλλού πάλι:

[…]
Πέρασαν τα όρια
των επαναστάσεων
γεμάτα ανθρώπινα μέλη
και μισοφαγωμένα σεντόνια
από κορμιά με ατελή σκέλη.

Και αλλού θα βρει τα αγαπημένα πρόσωπα, κομμάτια κι αυτά της αλυσίδας:

[…]
Αγκάλιασε την όρθια κολόνα,
κομματιάστηκε μαζί της.

Γέμισε ο κήπος παπαρούνες,
τον είδα έτσι νέο
πριν φύγει για φαντάρο
τον πατέρα.

Νιώθω διαβάζοντας πως ο ποιητής θέλει να προφτάσει να τα βάλει όλα αυτά στο ποίημα, να γεμίσει τον κόσμο μας με εικόνες από τον κόσμο τον δικό του, να μας συμπεριλάβει στο τοπίο του, από όπου κι αν καταφέρει ο κάθε αναγνώστης (γιατί είναι οι χρόνοι άλαλοι και οι γραφές για λίγους) να εισχωρήσει λάθρα ή όχι και να εννοήσει τι γίνεται εδώ. Η Ευγενία του Αντώνη Σκιαθά, κι ας ξεκινά με μια τόσο προσωπική αναφορά στην Ευγενία – Μιχαέλα Α. Σκιαθά, κατορθώνει να μιλήσει σε όλους μας. Αρκεί να είναι:

Στην τάβλα της ζωής αυτού του τόπου

με γάντζο καρφωμένη η ψυχή μας.

____________

http://frear.gr/?p=18505

Χρήστος Γιανναράς - το νέο του βιβλίο «Να επαναστατήσει η αξιοπρέπεια»

ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

  "Η αξιοπρέπεια σήμερα βρίσκεται σε ανυπαρξία"  

                 γράφει η Σπυριδωνία Κρανιώτη

Η συνέντευξη Τύπου του Χρήστου Γιανναρά στο Café του Ιανού  με αφορμή το νέο του βιβλίο «Να επαναστατήσει η αξιοπρέπεια», κατέληξε σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση. 

Ο καθηγητής φιλοσοφίας και συγγραφέας που παρεμβαίνει συχνά στον δημόσιο λόγο με τη δική του, ιδιαίτερη οπτική και γραφή, μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Έχουμε πέσει σε μια διεθνή ανυποληψία η οποία πονάει πολύ. Όταν έχεις τον οποιοδήποτε κύριο Σόιμπλε ή Γιούνγκερ και εκφράζεται έτσι για τον ελληνισμό και δυστυχώς εκφράζεται έτσι γιατί αν του απαντήσει κάποιος θα του απαντήσει με μπαρούφες... Καυχόμαστε για πράγματα που έχουμε απεμπολήσει. 

»Τα ουσιώδη γεννιούνται, προκύπτουν εκεί που δεν τα περιμένεις. Κάποιες αλλαγές δεν προετοιμάζονται γεννιούνται. 

»Η αξιοπρέπεια σήμερα βρίσκεται σε ανυπαρξία. Δεν μας σέβονται ούτε στα στοιχειώδη βγαίνουν στις τηλεοράσεις και μιλούν άνθρωποι οι οποίοι είναι οι κυρίως ένοχοι για αυτήν την καταστροφή και δεν αισθάνονται την ανάγκη να πουν ένα συγνώμη ή να κλείσουν το στόμα και να αποσυρθούν από τον δημόσιο βίο. Θεωρούνται κεφάλαιο για τον πολιτικό βίο άνθρωποι οι οποίοι υπέγραψαν τον υπερδανεισμό της χώρας ξέροντας ότι ένα τέτοιο δάνειο αυτή η χώρα δε μπορεί ποτέ να το πληρώσει. Και σήμερα όχι μόνο κυκλοφορούν ελεύθεροι αλλά μας κουνάνε και το δάχτυλο.

Πώς μπορεί να ανακτηθεί η αξιοπρέπεια;

»Νομίζω ότι δεν μπορεί να υπάρξει συνταγή. Αν υπάρξει συνταγή όλα χαλάνε. Γίνονται υποχρέωση, γίνονται ηθική, δεοντολογία. 

Πώς να γίνουμε κράτος όταν οι άλλοι μιλάνε για εξευρωπαϊσμό

»Πόσο έχει κατασυκοφαντηθεί ο ευρωσκεπτικισμός. Εγώ έχω έναν μεγάλο σεβασμό για τον ευρωσκεπτικισμό είναι η μόνη αντίσταση στον γερμανικό ηγεμονισμό ευρύτερα δε στην κυριαρχία των τραπεζών διεθνώς. Το αίτημα του ευρωσκεπτικισμού δεν είναι να γυρίσουμε στην κομμούνα είναι να γυρίσουμε στην ιδιοπροσωπεία που έχει κάθε λαός. Ο Άγγλος δεν θα γίνει ποτέ Ισπανός. 

»Κάθε ευρωπαϊκή κοινωνία έχει μια ιδιαιτερότητα μια παράδοση πολιτισμού. Η Ευρώπη έχει να επιδείξει τα πανεπιστήμια και την τέχνη της.

»Φοβόμαστε διαρκώς τον τίτλο τη ρετσέτα του εθνικισμού.

»Η Ελλάδα πρέπει οπωσδήποτε να ανήκει στην Ευρωπαϊκή ένωση και να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση όχι για λόγους οικονομικούς αλλά γιατί είναι αδιανόητο να απουσιάζει από το κέντρο των ιστορικών εξελίξεων. Αλλά για να είσαι παρών στις ιστορικές εξελίξεις πρέπει να κομίζεις πρόταση.

 »Αν μετέχεις και είσαι ζήτουλας είσαι της καρπαζιάς. Είναι απαραίτητη η μετοχή της Ελλάδος στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι για να υπάρχει Ελληνισμός με γλώσσα με συνείδηση και κλασική μύηση.

Η Τέχνη είναι το αποτελεσματικότερο μέσο παιδείας. 

»Το παιδί μπαίνει στο σχολείο για να κοινωνικοποιηθεί και αυτό δεν θα γίνει με πλήση εγκεφάλου αλλά με τη συμμετοχή... Δεν προβληματίζει κανέναν ότι το το ελληνικό σχολείο σήμερα ετοιμάζει βανδάλους... Είναι μια ψυχοπαθολογία αντικοινωνική.

Η Εκκλησία μπορεί να βοηθήσει

»Η Εκκλησία εξακολουθεί να είναι το μόνο οργανωμένο κομμάτι ζωής των Ελλήνων που δεν έχει υποταχθεί ακόμα ή πλήρως στα κόμματα. Η εκκλησία είναι λαός. 

Ανυπαρξία φιλοδοξίας στην ελληνική πολιτική σκηνή

»Δεν έχουμε έναν άνθρωπο να μιλήσει με άλλη γλώσσα σ αυτόν τον λαό. 

  

Το προσφυγικό μπορεί να αλλάξει τη δημογραφία στη χώρα - Πως μπορούμε να μιλάμε για διατήρηση ελληνισμού;

»Χρειάζεται έμμεση πολιτική διαχείριση με διδασκαλία αρχαίων ελληνικών από το δημοτικό - μια γλωσσική κατάρτιση. Να διδάξουμε ελληνικούς χορούς. Να μεταδώσουμε στοιχεία που εμπειρικά βιώνονται και οδηγούν σε μια διασάφηση ταυτότητας. Σήμερα το παιδί μαθαίνει μόνο πώς να είναι χρηστικό. 

»Δεν λείπουν οι ιδιοφυείς άνθρωποι στην Ελλάδα αλλά αποκεφαλίζονται όταν πρέπει να προκριθούν οι κομματικοί 

Υπάρχει μια αίσθηση ότι έχουν λείψει τα κοινωνικά αντανακλαστικά 

»Υπάρχει μια αίσθηση ότι έχουν λείψει τα κοινωνικά αντανακλαστικά. Νομίζω ότι δεν υπάρχουν ακόμη συσπειρώσεις γιατί δεν υπάρχουν κριτήρια συσπείρωσης.

Αδικημένο θεωρεί τον εαυτό του και κάποιος που συνταξιοδοτήθηκε στα 45 του με δέκα χρόνια υπηρεσίας στο δημόσιο. Πώς θα φτάσουμε στο να ξεκαθαρίσουν κάποια κριτήρια να γίνουν αποδεκτά από όλους κάποια μέτρα που να φέρουν κοντά τους πραγματικά αδικημένους ή τους πραγματικά επαναστάτες.

Κρίση ταυτότητος

»Είναι μια ζημιά η οποία έγινε εδώ και πολλά χρόνια. Εκ γενετής το ελλαδικό κράτος στήθηκε λάθος, στήθηκε μεταπρατικά. Στήθηκε με την ξιπασιά να είναι κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά απαιτούσε η κοινωνία η συγκεκριμένη και οι ανάγκες της. Είναι αυτό που έλεγε ο Τσαρούχης "θαυμάζαμε μόνο ότι ήταν εφάμιλλον των ευρωπαϊκών". Παρόλο που υπήρξαν κάποιες δυνατές εξαιρέσεις κυρίως δε η γενιά του 30 ή μετά η δεκαετία του 60 κάτι αναζήτησε αλλά όχι ιδεολογικά αλλά που να ανταποκρίνεται στις ντόπιες ανάγκες. Κάθε κοινωνία έχει τις ανάγκες της.

»Ο Έλληνας αυτό το κράτος το συγκεντρωτικό με μια πρωτεύουσα που συγκεντρώνει το μισό του πληθυσμού δηλαδή μια καταδίκη, αυτό το κράτος ο Έλληνας το θεωρεί αντίπαλο δεν είναι δικό του δεν υπηρετεί τις ανάγκες του. 

Mερίδα της διανόησης αδιαφορεί

»Μου κάνει εντύπωση πως υπάρχει μια σημαντική μερίδα της διανόησης η οποία κυρίως έχει τη δύναμη της επικοινωνίας που αδιαφορεί τελείως γιαυτό το πράγμα. Ίσως τους καταλαβαίνω ψυχολογικά 200 χρόνια τώρα προσπαθούμε να γίνουμε ελληνικό κράτος και βλέπουμε ότι ό,τι είναι δικό μας είναι κακομοίρικο στραβό, οπότε σου λένε αυτοί ας γίνουμε ένα Βέλγιο μια Ολλανδία να ξεμπερδεύουμε...Ίσως υπάρχει μια απογοήτευση αν κατέβεις σε μια πορεία , ή σε ένα συλλαλητήριο φοβάσαι ότι κάποιος μπορεί να σε καπελώσει. »

Το νέο βιβλίο του Χρήστου Γιανναρά, με τίτλο «Να επαναστατήσει η αξιοπρέπεια» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΙΑΝΟS. Τα κείμενα που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον τόμο είναι αναδημοσίευση από την εφημερίδα Η Καθημερινή (τα κυριακάτικά φύλλα του 2016), εφόσον δεν υπάρχει διαφορετική ένδειξη.

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Η αξιοπρέπεια: ένα σιωπηρό, άκρως διακριτικό, χωρίς οργανική δομή και διακηρύξεις, χωρίς ηγεσία, λαϊκό κίνημα. Θεωρητική ραχοκοκαλιά και άξονας συνοχής του «κινήματος», η Γενιά του ’30: οι Δοκιμές του Σεφέρη, τα πεζά του Ελύτη, ο Θεοτοκάς, ο Πικιώνης, ο Τσαρούχης, ο Ζήσιμος Λορεντζάτος, ο Εγγονόπουλος, ο Γκάτσος, ο Μάνος Χατζηδάκις. Άλλη υποδομή της ελληνικής αξιοπρέπειας δεν διαθέτουμε. Η Γενιά του ’30 έδειξε ότι, για το ριζικά αποτυχημένο, θλιβερό και κωμικό μεταπρατικό μας κρατίδιο, εκσυγχρονισμός σημαίνει εξελληνισμός. Ενεργό μετοχή στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι εγγυάται ο ελληνοκεντρισμός, όχι ο πιθηκισμός και η ξιπασιά.

Λίγα λόγια για τον Χρήστο Γιανναρά:

Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης (Παρίσι). Δίδαξε Φιλοσοφία, Πολιτιστική Διπλωματία και Συγκριτική Οντολογία σε πανεπιστήμια της Γαλλίας, της Ελβετίας, της Ελλάδας. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

Τίτλοι του ίδιου συγγραφέα που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις IANOS :

Αόριστη Ελλάδα (Εκδόσεις IANOS, 2016)

Την αλήθεια κατάματα (Εκδόσεις IANOS, 2016)

Πείνα και δίψα (Εκδόσεις IANOS, 2015)

Τόπος του ανοίκειου τρόπου, η Ελλάδα του 2014 (Εκδόσεις IANOS, 2015)

Finis Graeciae (Εκδόσεις IANOS, 2014) 

Η ελληνικότητα ως ποιότητα και ως ντροπή (Εκδόσεις IANOS, 2014)

Το πρόβλημά μας είναι πολιτικό, όχι οικονομικό (Εκδόσεις IANOS, 2013)

Η καταστροφή ως ευκαιρία (Εκδόσεις IANOS, 2012)

Η πολιτική γονιμότητα της οργής (Εκδόσεις IANOS, 2011)

Κατά κεφαλήν καλλιέργεια (η αντίσταση στην παρακμή) (Εκδόσεις IANOS, 2010)

Το πολιτικό ζητούμενο στην Ελλάδα σήμερα (Εκδόσεις IANOS, 2009)

Η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα σήμερα (Εκδόσεις IANOS, 2008)

Έπαινος ψήφου τιμωρητικής (Εκδόσεις IANOS, 2007) 

Προφορική αμεσότητα (Εκδόσεις IANOS, 2003)

_________________

http://esperos-gr.blogspot.gr/

ΠΟΙΗΣΗ "Το ίδιο φεγγάρι" της Άννα-Μάντησον Δαμιανού

   ΠΟΙΗΣΗ   

της  Άννα-Μάντησον Δαμιανού




Το ίδιο φεγγάρι

Είσαι..το ίδιο φεγγάρι!
Το ίδιο φεγγάρι με αυτό που θαμπώνονταν
οι ποιητές των αιώνων,
και έγραφαν τα άγραφα της λογικής.

Το ίδιο φεγγάρι με αυτό που είχαν για συντροφιά
τους οι αρχαίοι,
τα βράδια στις λαμπρόμορφες, καμπυλοσκάλιστες
πόλεις τους.

Το ίδιο φεγγάρι με αυτό
που βασιλιάδες και αυτοκράτορες
των χαμένων αιώνων, προσπαθούσαν να βασιλεύουν,
με λαμπρότητα θεϊκή σαν κι εσένα.

Το ίδιο φεγγάρι με αυτό που προσελκούσε γοργόνες
στην επιφάνεια της θάλασσας και τις έβλεπαν οι ναύτες
και καπετάνιοι και νόμιζαν πως τρελαίνονταν,
πως ήταν όνειρο.

Το ίδιο φεγγάρι με αυτό που φτωχοί των πόλεων,
καταγής στεκούμενοι στα σοκάκια ένιωθαν άξιοι αυτού του κόσμου ‘
πως κι αυτοί και τόσοι άλλοι , φτωχοί και βασιλιάδες,
απολάμβαναν τον ίδιο νυχτόβιο αστέρα , ανθρώπινων ψυχών.

Το ίδιο φεγγάρι με αυτό που άνθρωποι της αρχαιότητας,
του Μεσαίωνα , της Αναγέννησης και της νέας της δικιάς μας,
στην επαρχία και μέσα στις χάλκινες πόλεις μεθάμε συντροφιά σου.

~~~~~~~~~~~~

            Είναι το φεγγάρι

Είναι το φεγγάρι μέρος συνάντησης
της απόδρασης από τη λογική,
από το σκασιαρχείο της ρουτίνας,
μια βουτιά κρατώντας την αναπνοή σου
για κάτι μικρό και λίγο.

Είναι το φεγγάρι μια τρύπα
στο σεντόνι μιας παράστασης θεάτρου σκιών,
της λογικής ζωής και απ’ αυτήν τρύπα ξεχύνεται
άπειρο φως , σπάζοντας την σκιερή νύχτα,
κάνοντας όλα τα όντα της γης να μοιάζουν με ηθοποιούς.

Είναι το φεγγάρι προβολέας
σε μια νυχτερινή παράσταση,
στη σκηνή της ζωής και μιας ιστορίας.
Εκεί που είσαι πρωταγωνιστής, σεναριογράφος η μοίρα σου
Και σκηνοθέτης ο χαρακτήρας σου.

Είναι το φεγγάρι μαγνήτης αγγέλων,
κάποιων ανθρώπων της γης,
που μέσα τους έχουν φως ή τρέλα.
Αυτοί μαγνητίζονται απ’ την πρώτη ματιά!

__________
* Προδημοσίευση δύο ποιημάτων της μαθήτριας Άννα Μάντησον Δαμιανού

Κυκλοφόρησε το Ιστορικό Μυθιστόρημα του Βαγγέλη Μπέκα με τίτλο "Μαύρο Φυλακτό" από τις εκδόσεις Ψυχογιός

   ΝΕΕΣ  ΕΚΔΟΣΕΙΣ   

"ΜΑΥΡΟ ΦΥΛΑΧΤΟ"
του ΒΑΓΓΕΛΗ  ΜΠΕΚΑ
Ιστορικό Μυθιστόρημα
Σελίδες : 448, Αθήνα 2017

Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

1797 Η αριστοκρατία των Βενετών καταρρέει στα Επτάνησα και η δημοκρατία των Γάλλων καταφθάνει μαζί με νέες ιδέες και ιδανικά. Η Γαλλική Επανάσταση εξαπλώνεται. 

Το Κριτήριο των οπλαρχηγών στέλνει τον Μάρκο κατάσκοπο του Σουλίου στην Κέρκυρα, για να μάθει αν οι Γάλλοι έρχονται σαν φίλοι ή εχθροί. Ο Αλή πασάς παραμονεύει. Όπλα του Μάρκου, οι γνώσεις που αποκόμισε στις ξακουστές σχολές των Ιωαννίνων, η ευστροφία και η μουσική. Αχίλλειος πτέρνα του, η έλλειψη θάρρους, αν και Σουλιώτης. Φιλοξενείται στο αρχοντικό του μεγαλέμπορα σιορ Μάντακα, όπου μαγεύεται απ’ την αρχόντισσα και την κόρη της, γυναίκες που αποπνέουν φραντσέζικο αέρα. Παριζιάνικα αρώματα και Σούλι: δυο κόσμοι συγκρούονται μέσα του· δυο κόσμοι όπου οι γυναίκες γράφουν Ιστορία. 

Στην Κέρκυρα ο Μάρκος εμποτίζεται με τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης που εφαρμόζονται στο νησί και γίνεται φίλος με τον Περραιβό, τον τελευταίο Έλληνα που είδε ζωντανό τον Ρήγα Φεραίο. Όμως ένας φόνος τον γυρίζει πίσω. Κι όταν κάποιος χάλαγε γυναίκα στο Σούλι, όφειλες να σκοτώσεις τέσσερις άντρες από τη φάρα του φονιά για να έρθει το αίμα στα ίσα. Ο Μάρκος μυρίζει αίμα και πισωπατά. 

Τότε ο Αλή πασάς ορμά στο Σούλι κι ο Μάρκος παγιδεύεται στο πλέγμα του έρωτα, της βεντέτας και της πατρίδας που κινδυνεύει από τους Οθωμανούς. Έρωτας, αδερφή, χρέος. Κόκκινο σαν αίμα. Και μες στον χαλασμό της μάχης των χριστιανών με τους μουσουλμάνους, το μαύρο φυλαχτό γίνεται ευχή και κατάρα για μια λύση.

~~~~~~~~~~~

O ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΠΕΚΑΣ γεννήθηκε στην Πρέβεζα. Έχουν εκδοθεί ακόμα τρία μυθιστορήματά του: Το 13ο υπόγειο, Φετίχ και Οι αισιόδοξοι, ενώ ασχολείται και με το σενάριο. Το 2015 έλαβε το πρώτο βραβείο για σενάριο μεγάλου μήκους από την Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος («Η χύτρα»). Διηγήματα και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Zει στην Αθήνα, όπου συντονίζει εργαστήρια δημιουργικής γραφής.

Poseidon Aivalis: Farnath - The Frozen Heart

 NEEΣ  ΕΚΔΟΣΕΙΣ

By Poseidon Aivalis

eBook (ePub)

     (2 Ratings)

Price: $2.46

What if the whole world was just a vast dry space just because of one man’s willpower? What if robots, dragons and magic existed in the same dimension? When the cold-hearted wizard, Farnath, decided to live on the Sun to heal his heart, he turned our planet into a burning hell, forcing the humans to live under the surface and create a new world, ruled by Kingdoms. Despite the new world order, curious Princess Andria refused to live like this and she decided to travel to the Sun in order to negotiate with this evil wizard, who burnt down the Earth. 

But, soon, she would realize that there’s more to it, and the future of mankind is greatly endangered by other strong forces that are coming to clash soon!“The Frozen Heart” is a sci-fi post-apocalyptic adventure and only the beginning of an epic trilogy, called “Farnath”. Packed with action, suspense, romance, destruction and salvation, “Farnath” is going to melt your own hearts too!

______

http://www.lulu.com/shop/poseidon-aivalis/farnath-the-frozen-heart/ebook/product-22662573.html?ppn=1